Pensjonat – turystyczny obiekt hotelarski posiadający co najmniej 7 pokojów, świadczący dla swoich klientów całodzienne wyżywienie.
W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług wyróżnia się 5 kategorii pensjonatów, gdzie najwyższa ma 5 gwiazdek, a najniższa – 1 gwiazdkę.
Apartament – wystawne, przestronne pomieszczenie (XVI wiek), w XIX wieku określenie używane w odniesieniu do luksusowego mieszkania lub zespołu pomieszczeń przeznaczonych dla potrzeb jednego użytkownika.
Kwatera – zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 398) kwaterą jest lokal mieszkalny przeznaczony wyłącznie na zakwaterowanie żołnierzy służby stałej.
Normatywne pojęcie kwatery zmieniało się w na skutek dokonywanych przez ustawodawcę zmian w ustawie o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Obecna ustawowa definicja kwatery obowiązuje od 1 lipca 2004.
Agroturystyka – forma wypoczynku w warunkach zbliżonych do wiejskich. Może być połączona z pracą u osoby zapewniającej nocleg. Traktowana jako alternatywne do rolnictwa źródło dochodu mieszkańców wsi.
Ta forma masowej turystyki obejmuje różnego rodzaju usługi, począwszy od zakwaterowania, poprzez częściowe lub całodniowe posiłki, wędkarstwo i jazdę konną, po uczestnictwo w pracach gospodarskich. Polega na wykorzystaniu piękna krajobrazu wiejskiego i uatrakcyjnianiu gościom pobytu udziałem w codziennych zajęciach w gospodarstwie, w tradycyjnym rzemiośle artystycznym (np. haftowanie, szydełkowanie), w obrzędach ludowych oraz w przygotowywaniu potraw regionalnych, połączonym z wypiekiem chleba, wyrobem serów lub wędlin.
Agroturystyka to rodzaj turystyki wiejskiej, znanej w Polsce od dawna jako wczasy pod gruszą. Jest to forma wypoczynku u rolnika, w funkcjonującym gospodarstwie rolnym, gdzie można mieszkać, jadać wspólne posiłki z gospodarzami, uczestniczyć w wielu pracach polowych, obserwować jak na co dzień wygląda hodowla zwierząt i produkcja roślinna.
Celem Agroturystyki jest przeciwdziałanie wyludnieniu wsi i miejscowości górskich, wzrost dochodów ludności miejscowej, wytwarzanie wyrobów pamiątkarskich, wzrost atrakcyjności obszarów wiejskich, wyrażający się we wzroście cen gruntów, a przez to wartości terenów rolnych i wiejskich oraz rozwój infrastruktury wspierającej ekologiczne wzory turystyki.
Kemping – obiekt turystyczny położony na większym terenie, ogrodzony i strzeżony, na którym goście zatrzymują się na pobyt w namiotach, samochodach kempingowych i przyczepach kempingowych, ale mogą także korzystać z pawilonów, domków turystycznych lub innych obiektach stałych. Kempingi umożliwiają przyrządzanie posiłków i parkowanie samochodów[2].
Część kempingów honoruje karty rabatowe wydawane przez organizacje caravaningowe.
Dobrze wyposażone kempingi posiadają zazwyczaj:
Hostel – tanie miejsce tymczasowego zakwaterowania o standardzie różniącym się od hotelu głównie ilością miejsc w pokojach, łóżkami piętrowymi i współdzieleniem części wyposażenia oraz pomieszczeń przeznaczonych dla gości (np. wspólna kuchnia / łazienka). Najczęstszymi gośćmi w hostelach są studenci i osoby uczące się z różnych krajów. Charakterystyczne dla hostelu jest wynajmowanie łóżka, a nie pokoju (patrz: dorm). Pierwszy hostel (schronisko młodzieżowe), otwarty został przez Richarda Schirrmanna w Niemczech w roku 1912.
Z pojęciem hostelu stricte związane jest pojęcie “backpackingu”, czyli specyficznej formy podróżowania, najczęściej polegającej na przemieszczaniu się od miasta do miasta publicznymi środkami transportu. “Backpacker” w języku angielskim to człowiek z plecakiem na plecach. Ostatnio ta forma podróżowania urosła do roli sposobu na życie. [2].
Hostele nie spełniają pewnych wymogów formalnoprawnych, z powodu czego nie mogą używać nazwy hotel czy motel. PKWiU dla hostelu to 55.23.Z, (miejsca tymczasowego zakwaterowania, gdzie indziej niesklasyfikowane).
Hostel jest słowem pochodzącym z języka angielskiego, oznacza schronisko lub noclegownię, może także oznaczać schronisko młodzieżowe. W języku pracowników hostelu często używa się skróconej nazwy – host.
Pokoje w hostelach to najczęściej tzw. dormy, czyli pokoje wieloosobowe. Wieloosobowy oznacza w tym wypadku zazwyczaj pokoje z 6-12 łóżkami, mogą być przeznaczone dla obu płci, męskie lub żeńskie. Podział na dormy męskie i żeńskie nie we wszystkich krajach świata jest przestrzegany.
W hostelach można znaleźć także pokoje indywidualne: 1-, 2-, 3-osobowe. Cena pokoju wzrasta, jeśli znajduje się w nim łazienka, w innym wypadku łazienka jest współdzielona i znajduje się blisko pokoju. Ceny hosteli są jednak niższe niż ceny hoteli.
Polskie hostele na ogół nie odbiegają standardem od spotykanych w Europie Zachodniej, różnią się natomiast ceną, są najczęściej tańsze. Najwięcej hosteli w Polsce znajduje się w Krakowie
Obowiązujący niepisany standard hostelowy to: darmowy internet (o ile jest dostępny), czasem darmowe proste śniadanie lub kawa i herbata, pokój wspólny dla gości (najczęściej z telewizorem), gdzie można poznać nowych znajomych, otwarta całą dobę recepcja.
Hostele istnieją praktycznie na całym świecie, są bardzo popularną alternatywą dla hoteli.
Hotel – obiekt wchodzący w skład infrastruktury turystycznej, świadczący odpłatnie usługi noclegowe (przede wszystkim krótkookresowe).
W myśl polskich standardów, hotele muszą dysponować liczbą co najmniej 10 pokoi, w większości jedno- i dwuosobowych. Jednocześnie powinny oferować szeroki zakres usług związanych z pobytem turystów.
Termin “hotel” (obiekt hotelowy) bywa często mylony z szerszym pojęciem – “obiekt hotelarski”.
Ze względu na wiele czynników (mi.in. standard usług, lokalizację czy wyposażenie), hotelom przyznawane są kategorie (tzw. “gwiazdki”). Duże sieci czy konsorcja hotelowe, w oparciu o kategorie hotelowe, rozgraniczają marki swoich obiektów.
Na przykład francuskie konsorcjum hotelarskie Accor, składa się z następujących sieci (wydzielonych ze względu na standardy hoteli wchodzących w skład sieci):
W Polsce, decyzje o zaszeregowaniu hotelu do odpowiedniej kategorii, wydaje Marszałek Województwa(art.38 ustawy o usługach turystycznych). Kontrolę spełniania odpowiednich standardów przez hotel, wojewoda powierza komisji składającej się z jego przedstawicieli, specjalistów z zakresu hotelarstwa oraz przedstawicieli innych służb (m.in. Państwowej Straży Pożarnej czy Państwowej Inspekcji Sanitarnej)
Motel – przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi hotelarskie przy uczęszczanym szlaku komunikacyjnym, którego oferta jest skierowana przede wszystkim do zmotoryzowanych podróżnych. Motele są najczęściej usytuowane na obrzeżach miast, oraz wzdłuż dalekich tras, a także w innych szczególnych miejscach, takich jak np. przejścia graniczne, czy skrzyżowania ważnych dróg.
Motele są zaopatrzone w udogodnienia dla podróżujących samochodem, np. duży strzeżony parking z możliwością parkowania pojazdów bardzo blisko pokoju hotelowego. Często są położone również w bezpośredniej bliskości stacji benzynowej. Posiada minimum 10 pokoi, w tym większość jedno- i dwuosobowych. Każdy motel musi świadczyć usługi gastronomiczne.